30 april 2019: ontslag via de telefoon door de grote baas van wie ik enkel de naam kende. “Dit moet een misverstand zijn- zei ik ontzet- “want mijn opleidingshoofd Frank heeft me in januari nog uitdrukkelijk beloofd dat ik ondanks de besparingen zou mogen blijven.” Niets hielp. Niet het feit dat ik een internationale master in dans (waarvoor ik een lening had afgesloten omdat ik die anders niet kon betalen), een opleiding als theaterregisseur en een eigen theatergroep had. Niet dat ik emotioneel werd. Niet dat ik argumenten boven haalde. Niet dat ik een goede docent was.Niet dat ik schreef voor bekende uitgeverijen en over heel Vlaanderen gevraagd werd voor workshops. Niet dat ik een netwerk had in theater waar ik studenten mee naartoe nam. Niet dat ik gedreven was, op handen gedragen werd door mijn studenten. Niet dat al mijn functioneringsgesprekken en evaluaties uitmuntend waren. Niet dat ik mijn job super graag deed. Niets.

1 mei lag ironisch en kaal voor me als Dag van de Arbeid zonder werk in zicht. Vorig jaar had ik mijn ontslag gegeven in het kunstonderwijs en mijn vaste benoeming aan de wilgen gehangen. De gouden kooi was niets voor mij. Deze onveiligheid echter ook niet.

Hoe kon dit mij overkomen?
Ik had wel wat onrust ervaren in mezelf in de winter en dat gecheckt met Frank die me op het hart drukte dat ik zeker zou mogen blijven want ik was breed ingezet in de opleiding en eigenlijk onmisbaar (his words). Dat bleek niet waar te zijn.

Mijn lichaam wilde die laatste weken van mijn opzeg niet meer naar school. Ik voelde me ziek, onbekwaam, verraden, ontzettend onzeker, angstig en onveilig. Ik deed mijn werk vanop afstand. Frank heb ik nooit meer live gezien. Ik heb telefonisch exact 1 keer gesproken sinds mijn ontslag en van dat gesprek herinner ik me vooral dat ik hem bleef vragen waarom hij me niet gewoon de waarheid gezegd had. Daar had ik toch recht op?

Door de lens van Human Design kan ik dit begrijpen. Frank is een 2/4 ego manifestor. De enige krachtbron in zijn systeem zegt “mijn wil is wet.” Ik ben niet zo gevoelig voor de wet en als 5-profiel heb ik zeker dingen gedaan die volgens hem niet hoorden. Een 4-profiel heeft ook collega’s nodig die vrienden zijn. Frank was geen vriend voor mij en ik ook zeker niet voor hem. Ik roddelde niet mee over andere collega’s of studenten. Ik ging niet naar de plaatselijke markt (ik woonde gelukkig elders). Ik gaf tegengas als ik niet akkoord was. Maar wat me vooral de das om deed was Franks open solar plex. De open solar plex (if not aligned) vindt de waarheid ontzettend lastig. Mogelijks getuige moeten zijn van de pijn in de ander is fysiek ondraaglijk en daarom ontwikkelen mensen met een open emotioneel systeem vaak het patroon van confrontaties vermijden, de waarheid verdraaien of ontwijken. Dat deed Frank en dat had ik hem meermaals zien doen met pijnlijke gevolgen. Uitaard. Want the not self van onze openheid brengt veel pijn.

Ook ik heb een open solar plex, net als de helft van de bevolking. We zijn hier om te leren over emoties, over gezond omgaan met de waarheid en ook om de waarheid voor onszelf te confronteren. Dit ontslag heeft me geconfronteerd met het feit dat ik ondanks al mijn (Hd) kennis, communicatieskills en instinct, pijn niet kan ontlopen. Dat ook ik niet slimmer ben dan het Leven.

Het is gegaan zoals het moest. Dit ontslag was de schop onder mijn kont die ervoor gezorgd heeft dat ik nu sta waar ik sta. Het was exact wat ik nodig had. Het Leven heeft zoveel voor ons in petto als we ons perspectief durven openen. Een perspectief dat ik toen niet kon zien. Ik zag vooral zak en as.

Vanuit Alignment kan er eigenlijk niets misgaan (ook niet als het pijn doet en uitzichtloos lijkt). Maar je hebt echter wel vertrouwen nodig. En overgave. Durf jij je overgeven? Niet vanuit naïviteit, maar vanuit de grond onder je voeten? De grond waarop jij staat die jouw grond is.

Mijn Toolbox Leven als jezelf kan je hierbij helpen want 1 van de perspectieven die ik je daar aanraak gaat over de grond waarop jij staat. Sta jij op jouw grond? Check it out in mijn webshop if you feel like it.